ကလေးသူငယ်များအား မည်သည့်အပြုအမူကသင့်တော်သည်၊ မည်သည့်အပြုအမူက လက်မခံ နိုင်ဖွယ်ဖြစ်သည်ဆိုသည်ကိုသင် ကြားသည့်နေရာတွင် မိသားစုသည် လက်ဦးဆရာဖြစ်သည်။ တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး မကြာခဏအမျက်မာန်ဆောင်၊ ရန်ထောင်တတ်သည့် မိဘများနှင့် ကြီးပြင်းလာကြသည့် ကလေးသူငယ်များသည် ၎င်းအပြုအမူများကို လေ့လာပြီး ကြီးပြင်း လာတတ်ကြသည်။ ထိုအခြေအများနှင့် နေသားတကျ နေထိုင်ကြီးပြင်းလာကြသည့် ကလေး သူငယ်များသည် ပဋိပက္ခများအားဖြေရှင်းရာတွင်အကြမ်း ဖက်သည့်နည်းလမ်းသည် ရှောင်လွှဲ ၍မရနိုင်သောဖြစ်စဥ်ဟု နားလည်ကြီးပြင်းလာကြသည်။ အကြမ်းဖက်မှုများကို ကြုံတွေ့ ခံစားလာခဲ့ကြရသော (သို့မဟုတ်)​ ကလေးသူငယ်ဘ၀တွင် မိဘများအကြား အကြမ်းဖက်မှုများကို မြင်တွေ့၊ကြီးပြင်းလာကြသော က လေးသူငယ်များအနေဖြင့် ပဋိပက္ခများကို ဖြေရှင်းရာတွင် အကြမ်းဖက်ဖြေရှင်းသည့် အမူအကျင့်များကိုကျင့်သုံးရမည်ဟုနား လည် လက်ခံသွားနိုင် ဖွယ်ရာရှိပြီး ၎င်းတို့ အရွယ်ရောက်ကြီးပြင်းလာကြသည့်အခါတွင်လည်း ၎င်းတို့၏ ဆက်ဆံ ရေးများနှင့် အိမ်ထောင်ရေးများတွင်လည်း ထိုကဲ့သို့ အကြမ်းဖက်ရာရောက်သည့်  အပြုအမူများကို ဆက်လက်ကျင့်သုံးနိုင်ဖွယ်ရှိပါသည်။​

ဖခင်မှမိခင်သို့ ကျူးလွန်သည့်အကြမ်းဖက်မှုများကို မြင်တွေ့ကြီးပြင်းလာကြသော သားများသည် ၎င်းတို့အရွယ်ရောက်လာသည့်အခါ ၎င်းတို့ကိုယ်တိုင်သည်ပင် အတူနေချစ်သူ၊ အိမ်ထောင်ဖက် အပေါ် အကြမ်းဖက်သည့်အပြုအမူများ ပြုလုပ်နိုင်သည်ဆိုသည့် အချက်အား မိမိတို့တွေ့ဆုံ မေးမြန်းခဲ့သော တက်ကြွလှုပ်ရှားသူများအနေဖြင့်လည်း သဘောတူလက်ခံကြပါသည်။​ အမျိုးသားများအနေဖြင့် အကြမ်းဖက်၊ အနိုင်ကျင့်တတ်သော အပြုအမူများကို ၎င်းတို့ဖခင်များ၏ မိခင်များ အပေါ်ဆက်ဆံသည့်ပုံစံများမှ အတုမြင်၊ အတတ်သင်ခဲ့ကြပြီး ၎င်းတို့အရွယ်ရောက်လာပြီး ချစ်သူ၊ အိမ်ထောင်ဖက်များရှိလာကြသည့်အခါတွင်လည်း ထိုကဲ့သို့ပြုမူတတ်ကြသေးသည်ဟု ဖြည့်စွက် ဆွေးနွေးကြပါသည်။ လက်ရှိတွင်မူ သိသာထင်ရှားသည့် အချက်အလက် ကိန်းဂဏန်းများ မရှိသေးသော်လည်း မြန်မာ့လူ့အဖွဲ့အစည်းအတွင်းတွင် အကြမ်းဖက်မှုများကို လက်ဆင့်ကမ်း သယ်ဆောင်နေသည့် အလေ့အထရှိနေသည်မှာ သေချာသည့်အချက်ပင် ဖြစ်ပါသည်။ လူသိ များသည့် တက်ကြွလှုပ်ရှားသူတစ်ဦးအနေဖြင့်မူ အကြမ်းဖက်မှုများကို မျိုးဆက်တစ်ဆက်မှ နောက်တစ်ဆက်သို့ လက်ဆင့်ကမ်းသယ်ဆောင်နေပုံကို အောက်ပါအတိုင်းပင် အတိအကျ ဆွေးနွေးထားပါသည်။​

“အဖိုးက အဖွားကိုချစ်လို့၊ အဖေက အမေ့ကိုချစ်လို့၊ ကျွန်တော်လည်း ခင်ဗျားကို ချစ်လို့။ ပြီးရင်တော့ ချစ်တယ် ဆိုတဲ့ စကားလုံးထဲမှာ ရိုက်သည် လို့ ပြောင်းလဲလိုက်ရုံပါပဲ၊ အဖိုးက အဖွားကို ရိုက်တယ်လေ၊ အဖေလည်း အမေ့ကို ရိုက်တာပဲ၊ ဒီတော့ ကျွန်တော်လည်း ခင်ဗျားကို ရိုက်ရမှာပေါ့။”

လိင်အခြေပြုခွဲခြားသည့် လူမှုဓလေ့ဆိုင်ရာယုံတမ်းစကားများသည် မြို့ကြီးပြကြီးများတွင် တစ်ဖြည်းဖြည်းပြောင်းလဲလာကြသော် လည်း မြန်မာ့လူ့အဖွဲ့အစည်းအတွင်းရှိ လူအများစုသည် အတူနေချစ်သူ၊အိမ်ထောင်ဖက်မှ အနိုင်ကျင့်ခံရမှုကိစ္စများသည် လူမှုအသိုင်းအ၀ိုင်းမှ ၀င်ရောက် စွက်ဖက်ရန် မအပ်စပ်သည့် အိမ်တွင်းရေးပြဿနာသာဖြစ်သည်ဟု ယူဆပြီးပါ၀င်ရန် မသင့်တော်ဟုသတ် မှတ်ထားကြသည်။ မိသားစုသည် မြန်မာ့လူ့အဖွဲ့အစည်းရှိ လူမှုအသင်းအဖွဲ့အဆင့်များတွင် အရေးပါသည့်အစိတ်အပိုင်းတစ်ခုဖြစ် သည်။​ ယုတ္တိမတန်သော၊ ကျိုးကြောင်းဆီလျော်မှုမရှိသော ဓလေ့ထုံးတမ်းဆိုင်ရာ ယုံတမ်းစကားများသည် အမျိုးသမီးများအနေ ဖြင့် အနိုင်ကျင့် အကြမ်း ဖက်မှုများနှင့် ပြည့်နှက်နေသာ ဆက်ဆံရေး၊ အိမ်ထောင်ရေးများမှရုန်းထွက်နိုင်စွမ်းကို အားအင်ယုတ် လျော့စေသည့် ကြီးလေးသော အဟန့်အတားအဖြစ်တည်ရှိနေပြီး အနိုင်ကျင့် စော်ကားတတ်သော အတူနေချစ်သူ၊ အိမ်ထောင်ဖက်များ၏ ကျူးလွန်ခြင်းကိုခံနေရသည့် အကြမ်း ဖက်မှု အဆိုးကျော့သံသရာ၏ ထောင်ချောက်တွင်းသာရှိနေစေရန်ပိတ်လှောင်ထားသကဲ့သို့ ဖြစ်စေသည်ဟု သုတေသနလေ့လာချက်များမှ သိရှိရသည်။

အကြမ်းဖက်မှုများကိုချုပ်ငြိမ်းရန်အတွက် မိသားစုအတွင်းတွင် အမျိုးသားများ၏အခွင့်အာဏာကို မည်သို့မည်ပုံသုံးစွဲခွင့်ပေးထားသနည်းဆိုသည့် အခြင်းအရာများကို ပြန်လည် သုံးသပ် ဆင်ခြင်ရမည်ဖြစ်သည်။​ မည်သည့်အကြမ်းဖက်မှုမဆိုသည် တစ်ခုတည်း သီးသန့် ဖြစ်သည် မဟုတ်ပဲ အကြမ်းဖက်မှုသံသရာစက်၀န်း လည်ပတ်သည့်အလျောက် ဖြစ်ပေါ် နေသည့်အတွက် မိသားစုအတွင်း လက်ဆင့်ကမ်းသယ်ဆောင်တတ်သော အကြမ်းဖက် မှုဖြစ်စေသည့် မည်သည့်ချိတ်ဆက်မှုကိုမဆို ဖြတ်တောက်ပစ်ရန် အချိန်ကျရောက်ပြီဖြစ်ပါသည်။​ အရေး အကြီးဆုံး သတိပြုရမည့်အချက်မှာမူ လုပ်သင့်လုပ်အပ်သော အလုပ်များကို လုပ်ကိုင် ဆောင်ရွက်ရန်ပျက်ကွက်ခြင်းသည် မိမိတို့၏ နောင်မျိုးဆက်အား အကြမ်းဖက်မှုများနှင့်သာ ထိတွေ့မြဲထိတွေ့နေစေပြီး ၎င်းတို့ကိုယ်တိုင်သည် ပင်လျှင် အကြမ်းဖက်သူများ(သို့မဟုတ်) အကြမ်းဖက်ခံရသူများအဖြစ်ကြီးပြင်းလာကြခြင်းနှင့် ထိုအကြမ်းဖက်မှု သံသရာကို ရှည် လျားစေသည့် အန္တရာယ်ခြိမ်းခြောက်မှုနှင့်ရင်ဆိုင်ရနိုင်ဖွယ်ရှိသည့် အခင်းအကျင်းကို ဖန်တီးပေးနေ သကဲ့သို့ ဖြစ်စေနိုင်ပါသည်။ နိုင်ငံတော်အစိုးရအနေဖြင့် ၎င်းတို့၏ အစိုးရအဖွဲ့တွင်းပါ၀င်သည့် အမြင်များတွင် တစ်ဖက်ကမူ အတူနေချစ်သူ၊အိမ်ထောင်ဖက်မှ အကြမ်းဖက်မှုကျူးလွန်ခြင်းကို အလေးပေးဖြေရှင်းရမည့် စိန်ခေါ်မှုဟုသဘောထားသည့် ပိုမိုတိုးတက်သောအသွင်ဆောင်သည့် အမြင်များရှိပြီး၊ အခြားတစ်ဖက်ကမူ မိသားစု၏အခန်းကဏ္ဍကို လူမှုအဖွဲ့အစည်းတည်ဆောက်ရန် ရည်ရွယ်သည့် အဆောက်အအုံခိုင်ခံ့စေမှုဟု တွေးမြင်နိုင်သည့် အမြင်များရှိသည့်အတွက် ထိုအမြင်မတူညီကြသည့် နှစ်ဖက်စလုံးမှပေါ်ထွက်လာနိုင်သည့် တင်းမာ မှုများကိုလည်း သတိချပ် နိုင်ရန်လိုအပ်ပါသည်။​ မျိုးဆက်တစ်ဆက်မှ နောက်တစ်ဆက်သို့ လက်ဆင့်ကမ်း သယ်ဆောင်တတ်သည် ဆိုသည့်အချက်ကို ရှုမြင်တွေးခေါ်နားလည်နိုင်ခြင်းသည် ဤနေရာတွင်အရေးအကြီးဆုံး အချက်ဖြစ်သည့်အတွက် မူ၀ါဒရေးရာချမှတ်အကောင်အထည်ဖော်သူများသည် အခြားဖြစ်နိုင်ချေ ရှိသော ကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းနည်းများကို ရှာဖွေရန်လိုအပ်သည်ကို အသိအမှတ်ပြုရန် လိုအပ်သကဲ့သို့ ကလေးသူငယ်များ၏ စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာလုံခြုံပျော်ရွှင်မှုကိုလည်း ထည့်သွင်းစဥ်းစားရန်လိုအပ် ပါသည်။​ သို့ပါသောကြောင့် အကြမ်းဖက်သံသရာအဆိုးကျော့စက်၀န်းကို ဖြတ်တောက် ပစ်ရန်အတွက် စဥ်းစားလုပ်ကိုင်သောဖြေရှင်းနည်းများအား အလျင်စလို လိုအပ်နေပါသည်။ ဖခင်မှမိခင်သို့ ကျူးလွန်သည့်အကြမ်းဖက်မှုများကို မြင်တွေ့ကြီးပြင်းလာပြီး အရွယ်ရောက် ကြီးပြင်းလာသော ကလေးသူငယ်များအနေဖြင့် ၎င်းတို့၏ အတူနေချစ်သူများအပေါ် အကြမ်း ဖက်မှုများကျူးလွန်ခြင်း (သို့မဟုတ်)​ ထိုအကြမ်းဖက်မှုများကို ခါးစည်းခံကြရသည့် ဖြစ်ရပ်များကြားတည်ရှိသည့် ဆက်နွယ်မှုများကိုလည်းအသေး စိတ်သုတေသနများထပ်မံပြုလုပ်ကြရန်လည်း မိမိတို့အနေဖြင့် နိဂုံးချုပ် အကြံပြုလိုပါသည်။​